Pożegnalny list Pepe Reiny

Pepe Reina w związku z przenosinami do Napoli wystosował do fanów Liverpoolu pełen emocji list pożegnalny, w którym wyraża swoje przywiązanie do klubu oraz rozczarowanie odejściem. Oto jego treść.

Dziwnie czuję się z tym, że w następnym sezonie nie będę już piłkarzem Liverpoolu. To stanowiło moją tożsamość przez ostatnich osiem lat. Klub, jego pracownicy, miasto i jego mieszkańcy odgrywali ogromną rolę w moim życiu. Liverpool jest wyjątkowy i tylko ci szczęśliwcy, którzy mieli okazję doświadczyć tego z bliska, to rozumieją. Przyniósł mi wspomnienia, które zostaną ze mną na zawsze i przyjaźnie, które będą trwały równie długo.

Przede wszystkim jednak zrozumiałem, jak to jest być piłkarzem najbardziej niezwykłego klubu w Anglii. Być może nie zdobyłem tylu trofeów i medali, ile chciałem, gdy dołączałem do niego w 2005 roku, jednak rzeczy, których doświadczyłem, są równie cenne jak puchary. Teraz już wiem, że kibice mogą prowadzić drużynę i inspirować ją do wyjątkowych dokonań. Doceniam też, jak niezwykłym stadionem jest Anfield i jaką tworzy atmosferę. Wierzę, że bez względu na sytuację wszystko jest możliwe, ponieważ w Liverpoolu nie ma czegoś takiego, jak przegrana sprawa. Zyskałem też mnóstwo pokory dzięki walce o sprawiedliwość dla 96 ofiar, która uświadomiła mi, że ludzie w Liverpoolu zawsze będą spierać się o to, w co wierzą.

Gdybym miał wybrać jeden najważniejszy moment, nie byłoby to trofeum ani żadna szczególna obrona. Wybrałbym chwilę radości po późnej bramce Davida N’Goga w meczu z Manchesterem United. Prawdopodobnie był to najszybszy bieg w moim życiu! To pokazuje, jak wiele znaczyła dla mnie gra w barwach Liverpoolu oraz że nie było nic lepszego, niż wygranie ważnego spotkania na Anfield. Patrzyłem na the Kop, gdy strzelaliśmy bramki tego rodzaju w ważnych meczach i zazdrościłem kibicom tych chwil szaleństwa. Dla mnie sposobem na udział w tej radości było właśnie przebiegnięcie całego boiska i wskoczenie na plecy kolegów z drużyny.

Oczywiście nie będę w stanie już tego robić w następnym sezonie, ale mam nadzieję, że kibice oraz moi koledzy z drużyny będą się jeszcze cieszyć wieloma takimi chwilami. Zasługują na to, co najlepsze i byłoby dla mnie wielką przyjemnością, gdybym znów oglądał Liverpool tam, gdzie jego miejsce, walczący o trofea i powracający do czołowej czwórki. Tam właśnie był klub, do którego dołączałem i chociaż opuszczam już inną instytucję, z nowymi właścicielami, nowym menedżerem, nowymi piłkarzami i nowymi wyzwaniami, mam szczerą nadzieję, że Liverpool może znów wznieść się na wyżyny.

Jestem rozczarowany, że nie będę tego częścią i chociaż to nie ja podjąłem decyzję o moim odejściu, zaakceptuję ją tak, jak akceptowałem wszystkie decyzje, które Liverpool za mnie podejmował. Sprowadzili mnie, dawali mi szansę gry, obdarowali mnie jednymi z najważniejszych doświadczeń w całym moim życiu i opiekowali się mną. Jeśli uważają, że najlepszą rzeczą dla mnie i dla nich jest wypożyczenie mnie do Napoli na ten sezon, niech tak będzie. Napoli to dla mnie nowe wyzwanie. Wiem, że jego kibice są równie zagorzali, jak w Liverpoolu, więc wyczekuję gry w jego składzie w tym sezonie i dam z siebie wszystko.

Jeśli jednak mam o coś pretensje, to o sposób, w jaki odchodzę. To naturalne, że jestem rozczarowany faktem, iż władze klubu zgodziły się na moje wypożyczenie do Napoli bez rozmowy ze mną. Wydawało mi się, że zasługuję na więcej, chociaż wiem, iż w piłce nożnej trzeba podejmować trudne decyzje. Wiele mówiło się o tym, że poinformowałem klub, iż chciałbym, żeby zastanowili się, gdyby wpłynęła za mnie oferta od Barcelony. Jednak rozmawiałem także z klubem o ewentualnym przedłużeniu umowy, gdyby taka oferta nie wpłynęła. Powiedziałem menedżerowi, że chcę grać dla Liverpoolu i Barcelona byłaby dla mnie opcją tylko, gdyby pojawiła się taka okazja, o której plotkowano, dająca mi szansę powrotu do domu. Kiedy nie złożono oferty, cieszyłem się perspektywą walki o miejsce w składzie Liverpoolu, więc byłem zaskoczony, gdy dowiedziałem się, że w interesie klubu jest, bym odszedł do Napoli.

Żadna z tych spraw nie zmieni jednak moich uczuć wobec klubu, ani wobec tworzących go ludzi. Teraz wyczekuję nowego wyzwania u boku Rafy Beníteza, którego uważam za najlepszego menedżera, z jakim pracowałem. Mam szczęście, że przechodzę z jednego wielkiego klubu do drugiego. Napoli pod wieloma względami przypomina mi Liverpool, jaki zastałem w 2005 roku, przez uczucia, jakie od początku mi okazują, przez realizowanie ambitnego planu, a nawet przez okazję do pracy z Benitezem. Te wspomnienia jednoczą mnie z wami, ale także są dla mnie źródłem szczęścia i motywacji do rozpoczęcia tego nowego projektu.

To moja okazja, by podziękować wszystkim za wszystko, co ja i moja rodzina od was otrzymaliśmy. Moje dzieci uważają Liverpool za swój dom i mam nadzieję, że ich miłość do tego miasta i klubu będą wzrastały także, gdy wyjadą. Chciałbym móc pożegnać się inaczej, jednak przez sposób, w jaki wszystko się odbyło, nie jest to możliwe.

Być może będę mógł zrobić to w należyty sposób w najbliższej przyszłości i móc pokazać swoje przywiązanie do was, jednak teraz mogę tylko was prosić o dalsze inspirowanie menedżera i piłkarzy tak, jak to zawsze robiliście. Pomóżcie Liverpoolowi znów stać się klubem, na jaki zasługujecie. Niczego nie chciałbym bardziej, niż wrócić tutaj z końcem tego roku na wypożyczeniu oraz by Liverpool znów znalazł się tam, gdzie jego miejsce.

Dziękuję za wszystko. Powodzenia. Do zobaczenia wkrótce,

Pepe Reina