Jak angielskie kluby biły rekordy transferowe PL

Nota redakcyjna: Ten artykuł został zaktualizowany, aby odzwierciedlić transfer Alexandra Isaka z Newcastle United do Liverpoolu. Pierwotnie opublikowano go w 2023 roku.

Była to długa oraz emocjonująca saga transferowa, ale wraz z kończącym się letnim oknem transferowym, (były już) napastnik Newcastle United – Alexander Isak – dopiął długo wyczekiwany transfer do Liverpoolu.

Tegoroczni obrońcy mistrzowskiego tytułu wydali na Szweda zawrotne 125 milionów funtów (169 milionów dolarów) — to najwyższa kwota, jaką angielski klub zapłacił za piłkarza.

The Athletic przyjrzał się jak wyglądały rekordy transferowe klubów z Premier League od momentu powstania rozgrywek w 1992 roku*.

*I żeby była jasność, liczymy tylko te przypadki, kiedy rekord został pobity przez zakup dokonany przez klub Premier League.

Podsumowanie

Oto każde pobicie rekordu transferowego od 1992 roku:

Moises Caicedo przeszedł do Chelsea z Brighton & Hove Albion w sierpniu 2023 roku (po wcześniejszym transferze Enzo Fernandeza na Stamford Bridge w tym samym roku) za początkową kwotę 100 mln funtów, z możliwością dodatkowych 15 mln w bonusach.

Ponieważ dokładne dane dotyczące bonusów nie są publicznie dostępne, uważa się, że Fernandez był rekordzistą przed Isakiem. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku Floriana Wirtza, który tego lata dołączył do Liverpoolu z Bayeru Leverkusen.

Jeśli zsumować opłaty za pierwsze 10 transferów (od transferu Alana Shearera w 1992 roku do Juana Sebastiana Verona w 2001 roku), łączna kwota wynosi zaledwie o 10 mln funtów mniej, niż Liverpool zapłacił za Isaka — co pokazuje, jak wykładniczo rosły opłaty transferowe przez ostatnie 30 lat.

Tylko dwóch piłkarzy pobiło rekord dwukrotnie — Shearer i Rio Ferdinand — i obaj byli kapitanami reprezentacji Anglii.

Spośród 17 zawodników, dziewięciu wygrało Premier League. Ośmiu, którym się to nie udało, to Stan Collymore, Andrij Szewczenko, Robinho, Fernando Torres, Angel Di Maria, Paul Pogba, Fernandez i Isak.

Jednak Torres, Di Maria, Pogba i Fernandez to czterej spośród tej siedemnastki, którzy wygrali mistrzostwo świata.

Pozycje

Isak jest pierwszym napastnikiem, który pobił rekord od ponad 14 lat. Przed nim, ostatni raz rekordowa opłata ligi wydana na napastnika, miała miejsce za sprawą transferu Fernando Torresa, gdy Hiszpan zdecydował się na szokujący transfer do Chelsea w styczniu 2011.

Wtedy to Liverpool otrzymał pieniądze i teraz klub ma nadzieję, że Isak rozpocznie swoją przygodę lepiej niż Torres w Londynie — Hiszpan po przyjściu do Chelsea nie strzelił gola w 13 pierwszych meczach.

Podział 19 transferów według pozycji to: 10 napastników (w tym Shearer dwukrotnie), pięciu pomocników, dwóch obrońców (w obu przypadkach Ferdinand) i dwóch skrzydłowych.

Kluby

Rekord transferowy pobiło osiem klubów kupujących, z Manchesterem United na czele (siedem razy, choć tylko dwukrotnie po 2002 roku).

Ile razy dany klub Premier League bił rekord transferowy?

Spośród tych ośmiu klubów, dwa nigdy nie wygrały Premier League — Leeds United i Newcastle United. Leicester City to jedyni mistrzowie Premier League, którzy od początku istnienia rozgrywek ani razu nie pobili rekordu transferowego ligi. Najwięcej ile wydali, to 40 mln funtów zapłacone Monaco za Youriego Tielemansa w lipcu 2019 roku.

Cztery z ośmiu klubów spadły z ligi — Blackburn Rovers, Newcastle, Leeds i Manchester City. City jednak nie spadło od czasu, gdy pierwszy raz pobiło rekord, sprowadzając Robinho, podczas gdy pozostałe trzy kluby zaliczyły relegację do Championship.

Blackburn, jeden z pięciu klubów, które pobiły rekord więcej niż raz, dokonało tego przy transferach napastników Shearera i Chrisa Suttona w 1992 i 1994 roku — tworząc duet „SAS”, który poprowadził drużynę Kenny’ego Dalglisha do mistrzostwa w sezonie 1994/95.

Tymczasem Newcastle dołączyło do Nottingham Forest jako jedyne angielskie kluby, które dwukrotnie brały udział w rekordowych transferach jako sprzedający.

Forest sprzedało Roya Keane’a do Manchesteru United w 1993 roku i Collymore’a do Liverpoolu w 1995. Keane zdobył 12 trofeów w nowym klubie, podczas gdy Collymore nie wygrał żadnego.

Przed Isakiem, Newcastle sprzedało Andy’ego Cole’a do Manchesteru United w 1995 roku, a Anglik zdobył tam osiem trofeów.

Inter Mediolan było pierwszym zagranicznym klubem, który uczestniczył w rekordowym transferze w erze Premier League, sprzedając Dennisa Bergkampa do Arsenalu w tym samym lecie, gdy Collymore dołączył do Liverpoolu.

Częstotliwość bicia rekordu

Rekord został pobity więcej niż raz w ciągu roku dwukrotnie — w 1995 i 2001 roku.

W 1995 roku został przebity trzy razy, gdy Cole, Bergkamp i Collymore zmienili kluby za rekordowe kwoty.

Następnie rekord został pobity dwukrotnie w 2001 roku — oba razy przez Manchester United. Drużyna Sir Alexa Fergusona, która właśnie jako czwarta w historii zdobyła mistrzostwo Anglii trzy razy z rzędu, sprowadziła holenderskiego napastnika Ruuda van Nistelrooya z PSV, a następnie argentyńskiego pomocnika Juana Sebastiana Verona z Lazio.

Ta para jednak nie zapewniła United bezprecedensowego czwartego tytułu z rzędu — zespół Fergusona zakończył sezon 2001-02 na trzecim miejscu, za Arsenalem i Liverpoolem, mimo 23 goli Van Nistelrooya w lidze w jego debiutanckim sezonie.

Liczba razy, gdy rekord transferowy Premier League został pobity według lat

Był jeden przypadek, kiedy rekord nie został pobity przez cztery kolejne lata kalendarzowe — zakup Jacka Grealisha przez Manchester City w 2021 roku był pierwszym pobiciem rekordu od transferu Pogby do Manchesteru United w 2016 roku.

Między transferem Torresa do Chelsea w styczniu 2011 roku, a odejściem Grealisha z Aston Villi latem 2021 roku, tylko transfery Di Marii z Realu Madryt do Manchesteru United prowadzonego przez Louisa van Gaala oraz Pogby z Juventusu do Manchesteru United prowadzonego przez José Mourinho pobiły rekord.

Dla porównania: w ciągu 10 i pół roku ustanowiono nowy rekord tylko dwa razy, a w ciągu ostatnich czterech lat padł on już trzykrotnie.

Koszt Pogby — 89 mln funtów — był prawie o 30 mln większy niż kwota, jaką United zapłaciło za Di Marię dwa lata wcześniej, co stanowi największy jednorazowy wzrost wartości rekordu.

Narodowości

Rekord został pobity przez piłkarzy z dziewięciu różnych krajów — ale tylko Anglia (osiem razy — w tym Shearer i Ferdinand po dwa razy), Argentyna (trzy) i Holandia (dwa) miały zawodników, którzy dokonali tego więcej niż raz. Isak jest pierwszym Szwedem, który dzierży rekord.

Keane z Republiki Irlandii był pierwszym nie-Anglikiem, który pobił rekord w erze Premier League, gdy przeniósł się w 1993 roku, zanim Dennis Bergkamp został w 1995 roku pierwszym zawodnikiem, który nie był ani Brytyjczykiem, ani Irlandczykiem.

Transfer Fernandeza do Chelsea w 2023 roku sprawił, że dołączył on do Argentyńczyków Verona i Di Marii, którzy również pobili rekord, przy czym Veron był pierwszym zawodnikiem spoza Europy, któremu się to udało.

Żaden piłkarz spoza Europy ani Ameryki Południowej nie pobił jeszcze rekordu.

Will Jeanes