96 wolnych miejsc na świecie

Ostatnie kilka dni spędziłem rozważając, czy lepiej będzie poruszyć temat rotacji w składzie Rafy Beniteza, czy wydarzeń z Hillsborough sprzed 17 lat.

OczywiÅ›cie Å‚atwo jest zostać pochÅ‚oniÄ™tym przez wagÄ™ tego drugiego wydarzenia – i futbol jest bardzo ważny dla nas wszystkich – ale także Å‚atwo jest zamieszać z powodu prawdziwej wagi zdarzenia.

Ponieważ my to kochamy i kochali ludzie, którzy stracili swoje życie, futbol ciągle istnieje, ciągle trwa po wydarzeniach z Monachium, Ibrox, Bradford, Heysel i Hillsborough, a także innych światowych tragediach związanych z futbolem, jak Kaizer Chiefs vs Orlando Pirates, Spartak Moskwa vs Haarlem, Peru vs Argentyna. Futbol ciągle trwa, ale nie zapomina. Mimo śmierci setek ludzi na stadionach całego świata przed 1989 rokiem, w tak odległych miejscach, jak Argentyna, Rosja, czy Nepal, dopiero Hillsborough nauczyło czegoś ludzi.

Z wielu powodów, uważam, że nie powinienem mówić o tym wydarzeniu – nie byÅ‚o mnie tam i wtedy nie znaÅ‚em nikogo, kto tam pojechaÅ‚ (choć obecnie znam takÄ… osobÄ™). Nie byÅ‚em bezpoÅ›rednio dotkniÄ™ty przez tÄ… tragediÄ™, ale ciÄ…gle tak samo jak wszystkich fanów Liverpoolu z caÅ‚ego Å›wiata, bardzo mnie to dotknęło.

Kwiecień 1989 roku był dla mnie bardzo ważnym i ekscytującym okresem. Kilka dni przed tą tragedią skończyłem 18 lat i zdobyłem prawo jazdy. Wtedy świat stanął dla mnie otworem i myślałem o wszystkim, co mogłem zrobić. Zbliżał się Półfinał FA Cup i pomyślałem, że mogę spełnić moje marzenie i po raz pierwszy pojechać na mecz swoim samochodem.

Oczywiście byłem na tyle naiwny, że nie zorientowałem się, iż wszystkie bilety zostały już dawno wyprzedane. To mógł być pierwszy mecz, który byłby dla mnie odrobinę ważniejszy. Mogłem jednym z tych wszystkich, którzy poszli na ten mecz, ale nie spodziewali się, że szansę na powrót do domu wynoszą 200 do 1.

CiÄ…gle mogÄ™ opisać drogÄ™, którÄ… jechaÅ‚em, gdy sÅ‚uchaÅ‚em tego meczu w radio – albo raczej tych szeÅ›ciu minut spotkania, zanim ogromny chaos przerwaÅ‚ to starcie dwóch drużyn. WracaÅ‚em do domu i od razu, gdy dojechaÅ‚em wÅ‚Ä…czyÅ‚em telewizor i zobaczyÅ‚em horror, którego realność zaczęła, jak powódĽ wdzierać siÄ™ do mojego salonu. Tego dnia bardzo dÅ‚ugo pÅ‚akaÅ‚em i nie potrafiÅ‚em siÄ™ pozbierać jeszcze przez wiele tygodni. A ja po prostu byÅ‚em fanem Liverpoolu pogrążonym w żaÅ‚obie w innej części kraju.

W 1994 roku zacząłem grać w drużynie, gdzie występował gość, który regularnie wykupywał całosezonowe karnety na mecze The Reds. Nazywał się Adie i zostaliśmy dobrymi przyjaciółmi, razem chodziliśmy na mecze zarówno te na Anfield, jak i wyjazdowe. On był w Hillsborough (i Heysel) i gdyby był jedną z ofiar tragedii w Sheffield, nigdy bym go nie poznał; nawet więcej, jego imię nic by mi nie mówiło tak samo, jak 96 ofiar poległych na stadionie.

To jest jeden z najdziwniejszych elementów życia: przypadkowe zdarzenia, które po prostu siÄ™ zdarzajÄ… i gdyby nie one nigdy byÅ›my nie zmÄ…drzeli. Jest takie miejsce na Å›wiecie, gdzie kiedyÅ› żyÅ‚o 96 osób; nie tylko ich najbliżsi stracili ich na zawsze tamtego dnia – choć sÄ… jedynymi, którzy zdajÄ… sobie sprawÄ™ z tej ogromnej straty. Okrutne przeznaczenie spowodowaÅ‚o, że nigdy nie powstaÅ‚y pewne przyjaĽnie, wszystkie zdarzenia, które by siÄ™ wydarzyÅ‚y nie miaÅ‚y miejsca, Ci kibice Liverpoolu, których mógÅ‚byÅ› spotkać na stadionie, jednak z powodu wydarzeÅ„ z 15 kwietnia 1989 roku staÅ‚o siÄ™ to niemożliwe.

Z pewnością nie zdajecie sobie z tego sprawy, ale niektórzy z was tamtego dnia stracili osobę, która w przyszłości mogła zostać waszym najlepszym przyjacielem, albo nawet przyszłym małżonkiem. Straciłeś przyszłych kolegów z pracy, szkoły, piłkarskiej drużyny, czy grupy rockowej. Straciliśmy osobę, która w innym przypadku mogłaby usiąść obok Ciebie na Anfield.

Gdy patrzę na listę tych 96 osób, jestem zszokowany widząc wiek tych ofiar. Tak wielu zginęło mając zaledwie 14, 15, 16, 17, 18 lat, byli na tym samym etapie w życiu, co ja. Wszystko, co się wydarzyło w moim życiu, rzeczy dobre i złe już wtedy na mnie czekały, choć zupełnie sobie nie zdawałem z tego sprawy. Któż może wiedzieć, co czekało tych młodych mężczyzn i dziewczyn?

Jako, że jestem ojcem moje serce się kraje, gdy na tej liście widzę taką osobę, jak 10-letni chłopiec Jon-Paul Gilhooley. Zawsze, gdy widzę śmierć dziecka nie mogę się powstrzymać przed uronieniem wielu łez. Nie da się nie reagować na takie tragedie. A są przecież rodziny, które straciły więcej niż jedną osobę: Harrisonowie, Hewici, Howardzi, Traynorzy i Hicksi.

Hillsborough siÄ™ ‘nie skoÅ„czyÅ‚o’. Nawet teraz, gdy minęło tyle lat od tamtej tragedii, Anne Williams, która straciÅ‚a swojego syna Kevina, walczy w sÄ…dach i żyje nadziejÄ…, że wydarzenia z Hillsborough w koÅ„cu zostanÄ… sprawiedliwe osÄ…dzone, czego pragnie tak wiele osób.

Mimo, że regularnie piszÄ™ o klubie, nigdy nie mówiÅ‚em, że jestem ‘super kibicem’. KibicujÄ™ Liverpoolowi za to, czym on dla mnie jest, a nie tym, co inny myÅ›lÄ…, że powinien dla mnie być i nigdy nie mówiÅ‚em, że znaczy dla mnie tak wiele, jak dla kogoÅ› innego. Zawsze powtarzam, że sÄ… osoby bardziej oddane niż ja, choć ja siÄ™ przejmuje tym na mój wÅ‚asny sposób. Nie byÅ‚em na Hillsborough i tylko częściowo rozumiem, jak wiele to znaczy dla tych, którzy tam byli, nigdy nie bÄ™dÄ™ twierdziÅ‚ inaczej.

Mój kolega Adie, który był 15 kwietnia 1989 w Sheffield należy do pewnej grupy osób: gatunku, który nigdy nie powinien przyjść na świat dla ich dobra. Więc zawsze wiedziałem, że nigdy wydarzenia dotyczące tego klubu nie będą dla mnie tak ważne, jak dla innych.

Jednak mając możliwość publicznego wypowiedzenia się byłoby z mojej strony złym posunięciem, gdybym nie przypomniał ludziom, co straciliśmy tamtego dnia. Miejmy w naszych sercach pamięć o tych 96 osobach, którzy nie dostali szansy, by zagościć w umysłach i sercach tak wielu osób.

Paul Tomkins