Drużyna	Historia	Postacie	Liverpool
Kadra Strzelcy Kontuzje Transfery Sztab szkoleniowy U-23	Trofea Rekordy Cytaty 100 ważnych wspomnień Heysel Hillsborough Historia Historia herbu Historia koszulek Derby Merseyside	Piłkarze Trenerzy Kapitanowie Bill Shankly Bob Paisley Kenny Dalglish Ian Rush Kevin Keegan Robbie Fowler Steven Gerrard Jamie Carragher	Anfield Hymn The Kop Kirkby Miasto Pieśni Przykazania kibica Koszulki Sponsorzy Zarząd

Analiza taktyczna po meczu ze Shrewsbury

Artykuł z cyklu Analiza Taktyczna

W 3. rundzie Pucharu Anglii los skojarzył liverpoolczyków z trzecioligowcem ze Shrewsbury. The Reds rozegrali to spotkanie po tygodniu przerwy, co w okresie świąteczno-noworocznym nie stanowi zwykle reguły. Piłkarze z Anfield zmagali się w tym czasie z chorobą, ośrodek treningowy przez kilka dni był zamknięty, a ponadto kilkoro zawodników wyleciało do Afryki, by rywalizować ze swoimi reprezentacjami o prymat na kontynencie. Trener Jürgen Klopp, pomimo licznych osłabień, zdołał skompletować skład będący połączeniem graczy pierwszego zespołu oraz młodzieżowców. Drużyna LFC wygrała 4:1 i zaświadczyła o ciągłości szkolenia w klubie, ponieważ piłkarze z różnych kategorii wiekowych w wielu fragmentach meczu zaprezentowali spójną grę pozycyjną, której poszczególnym elementom przyjrzymy się w tej analizie.

Źródło grafiki: tactical-board.com

W wyjściowej jedenastce The Reds swoje miejsce znaleźli tacy zawodnicy, jak Conor Bradley, Elijah Dixon-Bonner, Kaide Gordon czy Max Woltman, lecz standardowy system gry, 4-3-3, nie uległ zmianie.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

Piłkarze Liverpoolu zmierzyli się w tym meczu z nisko ustawionym blokiem obronnym Shrewsbury w układzie 5-3-2, bądź 5-3-1-1, gdy napastnik gości krył pomocnika LFC indywidualnie. Podobnie jak w końcowych fragmentach meczu z Chelsea, The Reds trudno było uzyskać progres w ataku (ominąć drugą linię Salop) z uwagi na trójkę środkowych pomocników rywali, którzy sprawnie przesuwali się w kierunku piłki i utrzymywali bliskie odległości względem siebie.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

The Shrews dążyli do wypracowania przewagi liczebnej po stronie piłki, dlatego najbardziej naturalnym sposobem na ominięcie ich presji było prowadzenie piłki przez jednego gracza, najczęściej Curtisa Jonesa, w tor biegu kilku przeciwników…

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

…ustawianie się pomiędzy trzema rywalami i skupianie ich uwagi na sobie…

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

…oraz wycofanie futbolówki do partnera znajdującego się niżej (Morton), dzięki czemu uwaga obrońców została przeniesiona na piłkę, a przestrzenie bliżej bramki Marko Marosiego otwierały się i można było w nie wbiec, będąc niepilnowanym.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

Rozegranie ataków za pomocą ww. sposobów, już w ostatniej tercji boiska, wymagało jednak idealnego zgrania ruchów na niewielkim kawałku murawy, dlatego gospodarze starali się wykorzystać każdą wolną przestrzeń, kiedy znajdowali się z piłką jeszcze w okolicach strefy środkowej boiska. Problem w tym, że aby przenieść futbolówkę w pożądane miejsca, należy uczynić to zanim rywal zdąży się przesunąć. W tym celu potrzebna jest spójna struktura pozycyjna, by nie wykorzystywać długich podań lub płaskiego rozegrania „po obwodzie”, gdyż rywale są w stanie się wtedy przegrupować.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

Do skupienia piłkarzy Shrewsbury na jednym boku boiska i szybkiej zmiany strony gry dobrze sprawdzała się rotacja kilku zawodników Liverpoolu. Boczny pomocnik w pobliżu piłki (Morton) obniżał swoją pozycję i występował obok środkowego obrońcy, kolejny pomocnik na przeciwległym skrzydle czynił to samo (Dixon-Bonner), a skrajny defensor (Bradley) wędrował wyżej, bliżej środka boiska, w tzw. półprzestrzeń.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

Wymiany pozycji piłkarzy The Reds, występujących wciąż blisko siebie po obu stronach placu gry, powodowały, że goście potrzebowali dłuższej chwili na zorientowanie się w kryciu. W związku z tym w ich ustawieniu – pomiędzy formacjami – zaczęły pojawiać się luki, z których gospodarze coraz częściej korzystali w rozwoju ataków, co doprowadziło do zdobycia przez nich pierwszego gola w meczu.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

Piłkarze Kloppa odwracali również „trójkąt” w środku pola – Morton i Dixon-Bonner schodzili pod środkowych obrońców i wyciągali swoich vis-a-vis wyżej, dzięki czemu Fabinho, dotąd ustawiony najniżej z całej trójki, mógł wbiec w opuszczone strefy na połowie Shrewsbury. Co istotne, rotacje miały miejsce w obrębie trzech z pięciu pionowych sektorów boiska, dlatego tercet pomocników Salop podążał jedynie przed siebie i nie zawężał ustawienia do boku. To z kolei oznaczało, że liverpoolczycy mogli korzystać z jeszcze większych wolnych przestrzeni bliżej ostatniej tercji boiska – i to bez spychania do linii bocznej.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

Szerokość i jednocześnie kompaktowość ustawienia podczas ataku powinna być zachowywana świadomie, aby po przejściu do defensywy nie zostać „złapanym na wykroku” przez przeciwników. Spójności zabrakło w 27. minucie meczu, kiedy Liverpool znajdował się w średnim bloku obronnym, a środkowy obrońca gości wykonał długi przerzut do dalszego rogu boiska.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

O ile czterej obrońcy w linii zachowali równe odległości względem siebie, tak na skraju pola karnego zabrakło asekuracji pomocnika ustawionego wyżej – Elijahy Dixona-Bonnera lub Kaide’a Gordona. Młodzi gracze LFC wyraźnie skupili się na piłce i pozostawili Ibrahimę Konate w obliczu wyboru – czy chronić nieobstawioną przestrzeń, czy przeciąć podanie do napastnika w świetle bramki. Rozwiązanie tej sytuacji wydawało się dość proste, jednak chwila zawahania wystarczyła, by piłkarze Salop skutecznie sfinalizowali atak.

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

W obliczu prowadzenia Liverpoolu 2:1, w drugiej połowie meczu na boisku zapanowała nieco bardziej senna atmosfera, jednak dwaj Brazylijczycy dzięki grze bez piłki wywarli znaczący wpływ na ataki The Reds. Fabinho poruszał się w stronę przeciwną do ruchu futbolówki i otwierał przestrzenie za napastnikami Shrewsbury…

Źródło zdjęcia: Eleven Sports

…a powracający do składu Roberto Firmino tworzył wolne miejsce swoim partnerom (Minamino) w pobliżu pola karnego. Liverpool do końca spotkania zdominował pozycyjnie gości, co znalazło odzwierciedlenie w podwyższeniu rezultatu.

Autor: Marek Mizerkiewicz
Data publikacji: 10.01.2022

07.04.2024	MUN	(W)	2 : 2
11.04.2024	ATA	(D)	0 : 3
14.04.2024	CRY	(D)	0 : 1
18.04.2024	ATA	(W)	0 : 1
21.04.2024	FUL	(W)	17:30
24.04.2024	EVE	(W)	21:00
27.04.2024	WHU	(W)	13:30
05.05.2024	TOT	(D)	17:30

1	MCI	32	73
2	ARS	32	71
3	LIV	32	71
4	AVL	33	63
5	TOT	32	60
6	NEW	32	50
7	MUN	32	50
8	WHU	33	48
9	CHE	31	47
10	BHA	32	44
11	WOL	32	43
12	FUL	33	42
13	BOU	32	42
14	CRY	32	33
15	BRE	33	32
16	EVE	32	27
17	FOR	33	26
18	LUT	33	25
19	BUR	33	20
20	SHU	32	16

1	Mohamed Salah	24
2	Darwin Núñez	18
3	Cody Gakpo	14
4	Diogo Jota	14
5	Luis Díaz	13
6	Dominik Szoboszlai	7

1	MCI	32	73
2	ARS	32	71
3	LIV	32	71
4	AVL	33	63
5	TOT	32	60
6	NEW	32	50
7	MUN	32	50
8	WHU	33	48
9	CHE	31	47
10	BHA	32	44
11	WOL	32	43
12	FUL	33	42
13	BOU	32	42
14	CRY	32	33
15	BRE	33	32
16	EVE	32	27
17	FOR	33	26
18	LUT	33	25
19	BUR	33	20
20	SHU	32	16

Atalanta Atalanta	0
Liverpool Liverpool	1

1	MCI	32	73
2	ARS	32	71
3	LIV	32	71
4	AVL	33	63
5	TOT	32	60
6	NEW	32	50
7	MUN	32	50
8	WHU	33	48
9	CHE	31	47
10	BHA	32	44
11	WOL	32	43
12	FUL	33	42
13	BOU	32	42
14	CRY	32	33
15	BRE	33	32
16	EVE	32	27
17	FOR	33	26
18	LUT	33	25
19	BUR	33	20
20	SHU	32	16

1	MCI	32	73
2	ARS	32	71
3	LIV	32	71
4	AVL	33	63
5	TOT	32	60
6	NEW	32	50
7	MUN	32	50
8	WHU	33	48
9	CHE	31	47
10	BHA	32	44
11	WOL	32	43
12	FUL	33	42
13	BOU	32	42
14	CRY	32	33
15	BRE	33	32
16	EVE	32	27
17	FOR	33	26
18	LUT	33	25
19	BUR	33	20
20	SHU	32	16