Trzy kropki: Mecz z Crystal Palace

Liverpool odniósł w sobotę kolejne zwycięstwo, tym razem pokonując 3:1 Crystal Palace. Świetnie zaprezentowała się dwójka napastników the Reds, chociaż nie tylko oni pozostawili pozytywne wrażenie. Zapraszamy na najnowsze wydanie „Trzech kropek”.

O ogólnym przebiegu meczu... (Raf)

Mecz Liverpoolu był jak walka Władimira Kli(n)czko z Aleksandrem Powietkinem. Wypunktowanie rywala na początku i spokojne kontrolowanie boiskowych wydarzeń do końca. Nawet honorowa bramka przyjezdnych nieco przypominała chwilowy podryw rosyjskiego pięściarza w ostatnich rundach. Niby nie wypada narzekać, jak drużyna wygrywa. Z drugiej strony niezwykle boli minimalizm w podejściu Czerwonych. Strzeliliśmy trzy bramki i… I najwyraźniej ktoś nagle odłączył prąd w zespole. Dobrze, że chociaż Hendersonowi (który widocznie leci na bateriach) nie zabrakło energii i determinacji w drugiej połowie, a zawodnicy Crystal Palace nie grzeszą siłą w ofensywie. Bowiem w przewrażliwionym umyśle, widziałem już scenariusz potyczki z Notts County czy wręcz „mały Stambuł” w wykonaniu gości. No ale koniec już ze snuciem mrocznych wizji. The Reds muszą po prostu zacząć zachowywać się jak na wicelidera tabeli przystało.

O kolejnych bramkach Suáreza i Sturridge’a… (Hulus)

Mocno wychwalany w ostatnim tygodniu duet tym razem również zaprezentował najwyższy poziom, chociaż akurat same bramki nie wynikały z ich współpracy. To były dwa szybkie ciosy, które zabiły mecz. Znowu skuteczne okazało się przestawienie całego zespołu, aby mogli oni grać razem w ataku. Przyjemnie patrzeć jak poszukują się wzajemnie na boisku, ale równie ważne jest to, że oddzielnie każdy także stanowi wielkie zagrożenie dla przeciwnika. Posiadanie dwóch strzelb o takiej regularności to gwarancja nie tylko goli, ale i częstszych zwycięstw.

O występie Sterlinga w nowej roli… (PhillieO)

Nie byłem zachwycony, gdy zobaczyłem Sterlinga w wyjściowym składzie. Anglik w tej kampanii nie imponował tak, jak zdarzało mu się w zeszłej i miało się czasem wrażenie, że na murawie biega zupełnie inny piłkarz. No i… Nie zaskoczył mnie. Był bezproduktywny, próbował wszystko robić jednym zwodem i nawet ta jego szybkość nie była tak dostrzegalna. Może to kwestia jego problemów osobistych, ale jako kibice mamy prawo wymagać od skrzydłowego więcej. Zwłaszcza że przed rokiem był jedną z kluczowych postaci naszego zespołu. By jednak rzec coś pozytywnego, to chciał dobrze w sytuacji, gdy podyktowano jedenastkę. Wydaje się, że problem z prawą stroną w nowej formacji będzie trwał do chwili powrotu Johnsona.

O imponujących poczynaniach Hendersona w środku pola… (Hulus)

Dodał niesamowicie dużo energii w centrum pod nieobecność Lucasa. To był jego typowy występ, kiedy w kilka godzin po meczu wszyscy zastanawiają się czy on w dalszym ciągu biega. Ewidentnie poprawił się pod względem taktycznym i defensywnym w ciągu ostatniego roku i dziś gra bardziej odpowiedzialnie i przede wszystkim efektywnie. Warto byłoby go częściej sprawdzać w tej roli, także przeciwko silniejszym przeciwnikom. Wypadł świetnie, ale to niekoniecznie może dać mu stałe miejsce obok Gerrarda. Tak jak każdy uniwersalny piłkarz cierpi ze względu na to, że potrafi grać na kilku pozycjach. Jeżeli Rodgers ma wybór: Lucas w środku albo Sterling na boku to woli nieco ograniczyć Hendersona, żeby zmieścić jak najwięcej klasowych piłkarzy na boisku.

O spotkaniu z Newcastle po przerwie reprezentacyjnej… (PhillieO)

19 października wracamy na St. James’ Park, gdzie w kwietniu tego roku pokonaliśmy gospodarzy aż 6:0. Newcastle jednak, to inna ekipa niż przed rokiem. Mimo to nie da się ukryć, że są już znacznie gorsi niż przed dwoma laty i z tzw. „the best of the rest” spadli do rangi zwykłego średniaka, który raz na jakiś czas zagra dobre spotkanie. Zespół Pardew to przeciwnik w stu procentach w naszym zasięgu i jeśli Rodgers z chłopakami na poważnie myślą o czołowej czwórce, to znad Tyne powinni wrócić z trzema punktami. Nawet po zwycięstwie 1:0.